
برای معرفی گل قرنفل باید بگوییم که این گل زیبا و خاص، متعلق به کوه های جنوب اروپا می باشد. برگ های این گل سبز هستند و گاهی می توانید رده هایی از آبی تیره را هم در آن ها ببینید. گل های قرنفل وحشی، قرمز رنگ هستند که در حاشیه خود با رنگ سفید تزیین شده اند. اما انواع دیگر قرنفل تنوع رنگی بالایی دارند و می توانند سفید، صورتی، قرمز، بنفش و سایر رنگ های دیگر باشند.
با خرید اینترنتی گل زیبای قرنفل از گل فروشی آنلاین گل گیفت هدیه ای زیبا، خوش بو، معطر و ماندگار را به عزیزانتان تقدیم کنید.
یکی از ویژگی های خاص که برای معرفی گل قرنفل مطرح می شود، این است که قرنفل بسیار معطر است و بوی آن مخلوطی از تندی و شیرینی بوده و عطری شبیه به عطر میخک دارد.
در دنیای گل ها، قرنفل گلی جدید و نوظهور نیست. این گل زیبا از زمان های بسیار قدیم بوده و متعلق به اروپا و آسیا است. یک باستان شناس یونانی به نام تئوفراستوس آن را Dianthus نامگذاری کرد.
این نام تشکیل شده از دو واژه یونانی است Dios به معنی الهی و Anthousبه معنی گل می باشد. به همین دلیل به قرنفل، گل خدایان گفته می شود.
قرنفل به گل خدایان معروف بوده و نماد تحسین، شور، دمدمی مزاج بودن، توجه، عشق و تشکر و قدردانی است. اصل نام آن کَرَن پهول از زبان هندی و به معنای (گل گوش) است که صورت عربی شده آن به شکل قرنفل درآمده است. کرن در هندی به معنای گوش و پهول به معنای گل است. زنان اهل هند آن را در سوراخ گوشواره در گوش می کردند تا بسته نشود. واژه کرن پهول در زبان هندی بعدا به معنای گوشواره نیز به کار رفت.
حدود ۳۰۰ گونه مختلف برای معرفی گل قرنفل ثبت شده است. این گونه ها شامل خانواده قرنفل های یک ساله، دو ساله و درختچه ای هستند. اکثر انواع آن ها برگ های ساده و نازک دارند. اما گل های آن ها بسیار متفاوت است و در طرح ها و رنگ های مختلف وجود دارند و به دلیل زیبایی و تنوع بسیار زیاد آن فروش اینترنتی گل قرنفل بسیار رایج و پرطرفدار است. عمر گل قرنفل طولانی است و به همین دلیل برای کاشتن در باغچه و یا نگهداری در گلدان بسیار مناسب و به صرفه است.
اگر این گل توسط حیوانات خانگی و یا کودکان خورده شود، عوارض گوارشی ایجاد می کند. علاوه بر این، شیره ای در داخل این گیاه وجود دارد که ممکن است باعث ایجاد حساسیت و التهاب پوستی شود. بنابراین آن را از دسترس کودکان و حیوانات دور کرده و با دستکش آن را هرس کنید.
این گیاه نسبت به آفات چندان حساس نیست ولی به هر حال گاهی و در شرایطی خاص دچار آفات و بیماری می شود :
1- زمانی که گیاه به دلیل شرایط نامناسب محیطی از رشد مناسبی برخودار نیست، آفاتی همانند شته، کنه های تارعنکبوتی و شپشک می توانند مشکلاتی را ایجاد کنند.
2- پژمردگی فوزاریومی یکی از بیماری های این گیاه است که می تواند منجر به پژمردگی و خمیدگی برگ های این گیاه، پژمرده شدن کل گیاه و از بین رفتن تمامی آن شود.
3- بیماری های قارچی سفیدک پودری و بیماری زنگ یعنی بروز لکه های ریز به رنگ نارنجی-قرمز بر روی برگ ها و ساقه ها، نیز از دیگر بیماری هایی هستند که بخصوص در صورت کمبود نور در محیط کاشت و خیس بودن برگسار در طی شب شیوع می یابند.
4- به طور کل این گیاه به پوسیدگی طوقه یعنی محل اتصال ساقه به ریشه که در نزدیکی سطح خاک است، حساس بوده و زیاده روی در آبیاری و زهکش نامناسب خاک و ماندگاری بیش از اندازه آب در خاک منجر به از بین رفتن این گیاه می شود.
برای تشویق گیاه به گلدهی بیشتر و طولانی تر کردن فصل گلدهی، گل های خشک را مرتبا از گیاه جدا کنید تا انرژی گیاه به جای اینکه صرف تولید بذر شود، صرف تولید گل های جدید شود. همچنین ساقه هایی را که گلدهی داشته اند می توان تا حدود نیمی از ارتفاع آنان قطع کرد تا تولید ساقه های جدید تشویق شود.
ناگفته نماند که اگر چه به شکل معمول این گیاه به شکل دو ساله نگهداری می شود یعنی سال اول کاشته می شود و سال دوم گل میدهد، اما اگر در پایان فصل گلدهی ساقه های گیاه را به شکلی کوتاه کنیم که یک دوم و حتی یک سوم از ارتفاع آنان باقی بمانند گیاه در سال آینده یعنی سال سوم نیز می تواند به رشد خود ادامه دهد و گلدهی نسبتا خوبی را داشته باشد. در واقع با این کار مانع از بذردهی گیاه می شویم تا گیاه قدرت خود را برای سال آینده حفظ کند.
در اواسط بهار یا کمی زودتر یک مرتبه توده ای از گل ها ظاهر می شود ولی به ندرت تک گل دیده می شود. در واقع فصل گلدهی آن کوتاه است. بنابراین برای جبران این مورد، نشاها را در زمان های مختلف تهیه و با فاصله ۱۵ روز منتقل می کنند. فتوپریود بر خلاف سرما اثر کمی روی گلدهی قرنفل دارد که آن را از دیگر گیاهان نیازمند سرما، که برای تمایزیابی و نمو گل به روز بلند نیاز دارد، متمایز می کند. برای گلدهی، این گیاه نیاز به دریافت سرما دارد. برای درک سرما گیاه باید ۱۲ تا ۱۵ هفته در دمای بالاتر از ۳۵ درجه سانتی گراد قرار گیرد و برای برطرف شدن نیاز سرمایی ۱۲ هفته در دمای ۴-۷ درجه سانتیگراد قرار گیرد و گیاه کامل وارد بهارش شود.